Atakan Dinç Tembel Sair

                                                    BETER BÖCEK KÜLTÜ Bazı filmler kimlerimiz için zamansız ve özeldir. Kendi adıma bu filmlerden biri  sekiz dokuz yaşlarında bir çocukken tvde ana haber bülteninden hemen  sonra izleyerek tanıştığım,  1988 yapımı Tim Burton yönetiminde ki Beetlejuice. Türkçe adıyla namı değer Beter Böcek. Televizyonda rastlayınca kanalı asla değiştir(e)mediğim(gündüz kuşağında yayınlandığında bayram gezmesi yaparken bile tv açtırmışlığım vardır.)  ve her fırsatta tekrar tekrar hayranlıkla izleyerek farklı detaylar fark ettiğim filmlerden birisi bu. Burton'un inanılmaz hayal gücü, yaratıcı ve defalarca izleme isteği uyandıran hayranlık bırakan sekansları(Day-O derim), müzikleri  ve Michael Keaton'un inanılmaz performansıyla her zaman taze kalabilen deli işi bir film.  4k versiyonu şu an arşivimde ...

  Uzun zamandır bir şeylerin eksikliğini hissediyorum. Ne olduğunu tam olarak anlamlandıramadığım bir histi bu. Ta ki  bu sabaha kadar. Evet baya bir süredir sosyal medyada herhangi bir platformun engellenmediğini farkettim  instagrama erişimin kesilmesiyle. En son ekşi sözlüğe;  eksisozlukgüzelyazi3162.org hesabından girmiştim sanırım.  Hamaset mi dersiniz etmemi bilmiyorum fakat tek düşündüğüm nokta bu kısıtlamalarla hiçbir zaman bir noktaya varılamadığı.  Bir platformu engellemekle tam olarak kim cezalandırılıyor? Yeri geldiği zaman haklı olarak her konuda insanın tepki göstermesi olasıdır. Ben herhangi bir nedenden bir markaya kızdıysam kullanmam. Bir ürünü satın almam. Aboneliğimi iptal ettirebilirim fakat tüm bunların yanı sıra devlet eliyle böyle top yekün bir engelleme süreci sanki bu patlformları kullananları cezalandırmak gibi. Kurumlardansa kişiler cezalandırılıyor. Yıllardır şu bakış açısını değiştiremedik.  Sosyal medyanın gitgide hepimiz...

  Gerçeklerin  iz düşümü der ki; eğer birini gerçekten  kaybetmek istiyorsan  durma onu çok sev. Sadece sen istedin diye değerlidir zaten  çoğu şey. Umut etmekten vazgeçmez  insan fakat yaşadıkları karşısında gitgide küçülür beklentisi. Etrafında ki kimseye anlatamaz gönlünde onu yelkensiz yakalayan küçük meltemlerin etkisi. **** İnsan hep anlaşılmak istedi kimse gerçekten  anlayamadı karşısında ki tarafı. Herkes elbette kendince haklı, küçük dünyasında  ki düşünceleri ise sadece kendisindedir saklı. İyi niyet, muhabbet ve dostluk belki bazılarımızın tek temennisi.  Anlaşılmak istiyor insan elbet anlaşılamazsa nasıl anlatsın tüm bunları kendisi.  **** Hayat başından sonuna sürekli kendisini tekrarlayan bir dans koreografisi.  Herkes haklı, hiç haksız yok. Mutluluğa hazırlar; mutsuzluğa karınlar hep tok.  Rahat rahatsız eder insanoğlunu tanrıları kızdırmamak için arada bir günah keçisi kurban etmeli.  Hiçbir  şey olmam...

      Fenerbahçe ve Galatasaray adına kıran kırana mücadeleyle geçen 2023/2024 sezonu nihayet sona erdi. Yaptığı açıklamalardan anlayabileceğimiz üzere bu sezonun finalinden en çok memnun olan kişi  neredeyse kimsenin yönetiminden memnun olmadığı Federasyon Başkanı Mehmet Büyükekşi. Galatasaray camiası sessiz sedasız mevcut başkan Dursun Özbek ile devam ederken Yönetim kurulu Başkanvekili Erden Timur'un istifasıyla çalkalanmaya başladı. Fenerbahçe'de 'Ben varken Fenerbahçe'yi şampiyon yapmazlar.' diyen,  aday olmayacağını belirten Ali Koç kulübün diğer branşlarda ki başarıları ve borçların yok edilmesi hususunda sağlanan  finansal başarıya rağmen koltuğunu derinden sarsan Futbol Şube'nin kendi döneminde seneye katılım sağlamayı düşünmediği Ziraat Türkiye Kupası dışında hiç bir kupa elde edememesi başarısızlığına rağmen yine iddialı bir şekilde aday.      Öncelikle bir Fenerbahçeli olarak Koç'a keskin bir şekilde katılmadığım nokta organizasy...

  Çocukluğum ve gençliğim; Kahpe Bizans, Airplane!, Scary Movie serisi gibi filmlerle Kaygısızlar, Monty Python's Flying Circus, Beşik Kertmesi, The Office, Leyla ile Mecnun, Kardeş Payı gibi dizilerle ve türlü mizah dergilerini okumakla geçti. Absürt mizahı sevmede hiç zorluk yaşamadım. Karşımda gördüğüm anlamsızlığın kendi içerisinde yarattığı anlam  ve bunun getirdiği yaratıcılık bana her zaman ilgi çekici gelmiştir ve buna her şeyden çok gülerim. Arkadaşlarım da benle aynı kafadadır. Her döneme damga vuran farklı bir iş ve ekip her zaman var oldu. Bu ekolün son temsilcisi ise kuzenlerimin tavsiyesi  ile izlemeye başladığım  son dönemin en başarılı dizilerinden Gibi. Gibi de bir grup ev arkadaşının gündelik hayatta yaşadıkları ve karakter farklılıkları nedeniyle çatışmaların meydana getirdiği absürt olayları izliyoruz.  Dizinin mizah anlayışı diğer absürt komedilere nazaran tempo yerine  dinginlikten beslenen ve yavaş yavaş vites arttırıp seyircinin sini...

       Ülkece sadece futbol ile yatıp futbol ile kalkamıyoruz (bazıları izlediği maçın heyecanına dayanamayıp ölüyor da aynı zamanda!) Futbol genlerimizde, pek tabi biz de doğal bir futbol ülkesiyiz. Diğer toplumlarda olduğu gibi bizim için de dinden sonra bildiğin en etkili afyon bu aslında. Ne zaman ola ki bizi derinden sarsan bir olay gerçekleşse bir iki zaman sonra derbi ya da milli maç varsa anında yaşanan  her şeyi unutup birlik oluruz.       Keşke maç izlemek dışında da arada böyle dirayetli duruşlar gerçekleştirebilsek. Olabilse böyle kimi bazı şeyler. Gözleri kör eden birbirimizi ötekileştiren bir etmende olabiliyor bu spor bazen pek tabi. Bazılarımızsa doğuştan fanatik. Bileğini kesse takımının renkleri akar, göbek kordonu sarı kırmızıdır, ölümüne bir takımı tutar. Gazını alamazsa belki; ben mi yoksa takımın mı diye onu darlayan eşini bile duruma göre boşar.      Yakın bir dönemde oynanacak bir derbi maçı vs. var ise ...

Görsel (Zenci Parmağı Tatlısı- İftar tavsiyesi değildir.) Doğruya doğru; ülkemizde siyahi kökenli kişilere gereğinden fazla bir ilgi gösteriyoruz aslında. Toplumca kanımıza işlemiş futbol manyaklığının ve siyahi futbolcuların bunda etkisi nedir bilemiyorum  fakat Umut Sarıkaya'nın da bir karikatüründe konu edindiği üzere zenci övmek gibi bir alışkanlığımız var doğruya doğru. Cem Yılmaz'ın tabiriyle sonuçta  sırıksız sırıkla atlaya(bile)n adamlar bunlar. Atletik, kibirsiz ve kimi zamanda yarım ağız Türkçeleriyle saat satarken konuşma çabaları belki biraz da bize sevimli gelen. Tamam abijim, sorun yok babajım gibi mahçup tepkileri. Son dönem ülke dış politikalarının fazla dışa dönmesi neticesinde dünyanın dört bir yamyamından ay pardon yanından insanlar ülkemize akın ediyor. Adeta akıncılar gibiler gerçekten. Bu akıcı Türkçe konuşamayan akıncılar artık sadece sokakta köşede bekleyen seyyar satıcılılardan ibaret değiller.  Afrikalısı, Pakistanlısı, Suriyelisi ve de niceleri ...

( Bir yaş grubu için travmatik trafik canavarı reklamı)   Bir olaya dışarıdan bakması var birde direkt içerisinde bulunup yaşaması. Herkesin her durumla ilgili elbet iyi kötü bir fikri var fakat fikri olduğu konuyu yaşamadan da tam anlamıyla neyin ne olduğunu bilmez insan. Daha çok küçükken televizyonda gördüğüm canavar temalı reklamda tanıdığım o canavarın yıllar sonra bir üniversite sınav arifesinde hızla akan trafikte  aracını önümüze kırmasıyla üç takla atmamıza neden olduğu o ana kadar.   Havalı aksiyon filmlerinde kaza anında karakter araç takla atarken sanki dakikalarca sürüyormuş gibi usul usul ağır çekim ve cam kırıkları içerisinde havalı havalı usulca yuvarlanır ya işte o an hiç de öyle bir an değil tabi. O an adeta x2 hızda video izlemek gibi.  İşler yolunda gitmeseydi şu an bu satırları yazamayacağım gibi nicelerinin yitip gittiği kazalarda  taklalar attığımız o an eğer karşı şeritten başka bir araç geliyor olsaydı bir çekirdek aile olarak belki...

  Tamamen kişisel fikrim insan önce çocuklarına hayvanları sevmeyi öğretmeli. Hayvan sevgisi empatinin kişide başladığı bir ilk. Cana olan saygı. Çocuğun bazı şeyleri anlaması ancak onları sev(ebil)mesiyle mümkün birazda. Önce bir hayvan sever. Canlıdır. Sonra bütün canlıları sever. Böcek olur, bitki olur ya da insan. Cana saygı duymayı öğrenir ve daha önce yaşanan tecrübelerle de sabittir ki ağaç yaşken eğilir.  Sokaktaki canlar iç güdüleriyle var olur. Belirli bir hayat mücadelesine dahil olur. Doğar, büyür, ürer. Hastalanırsa ya da acıkırsa saldırganlaşabilir mesela fakat nihayetinde bir kedi kedidir. Yaşam mücadelesi içerisinde yolu bellidir. Evde ya da sokakta da olsa sonuçta kedidir kedi. İnsanlara da denk gelir bazen. İyilere denk gelir bu onun yuvası olur kötülere denk gelirse mezarı. Sosyal medya ve hayatımızın her noktasına giren anı yaşamak yerine paylaşma alışkanlığı hepimizi yordu, sıktı. Tek artı yönü, ne kadar sarsıcı da olsa kötülüğün ayan beyan önümüze serilme...

  (Yazının kapak fotoğrafını ben çekmedim.) 2023 o kadar uzun bir yıl oldu ki yıl bitene kadar Kemal Kılıçdaroğlu bile genel başkanlıktan ayrılmak zorunda kaldı. Her yıl oluğu gibi şaşalı kutlamalar yapıldı yine geçen sene yılbaşında, evde kutlayanların resmi merasim tören kıyafeti oldu pijama; ne diyelim yaşasın terlik televizyon(smart olursa tadından yenmez aslında). Her şey iyi ya da kötü olabilir fakat elbette ki iyi de olsa kötü de her şeyin mutlak bir sonu var. 2023 için de yolun sonu görüldü yine . Adeta değiştirilmek için sırasını bekleyen bir cep telefonu modeli gibi (hiç bir şey tam anlamıyla asla değişmeyecek olsa bile) 2024 e yerini bırakma zamanı geldi artık.  İşte sanırım bu 2023'ün ölümü! Her sene bir önceki seneyi aratmasın istenir. Beklentiler zoraki olarak yükselir. Umut her zaman içimizde olsa da hayatın maalesef ki kötü bir espri anlayışı vardır ve genellikle gelen gideni her daim aratır. Gelenin kötü olmasından değildir bu arayış yanlış anlaşılmasın alışka...