Atakan Dinç Tembel Sair

                                                                                                                                                                                                                                 İnsanların gerçekte istedikleri sonuçlar ve getirileri çok farklı. Suruç'ta hayatı son bulan gençlerimizin  . Arada sadece belirli kişilerin nihai hedeflerine ulaşmak için yitirdiğimiz onca genç, şehit askerlerimiz ve artık işin katlanılamaz boyuta geldiği aşamayı da geçtiği başkentin göbeğinde yaşanan Ankara Barış Mitinginde ki patlama.       Barış istemenin sonucu pek iç açıcı olmuyor buralarda. Bu ülkeden çekip gitsek diye düşünülmüyor da değil. Yeter artık. Irkın olduğu yerde insanlık olmaz. Hepimiz insanız. Temelden bağlı bir kardeşliğimiz var ama kardeşliği sürdürmek cidden güç.  Ulusal yas ilan etmek yasımızı hafifletmiyor. Biz istesek de istemesek de maşa oluyoruz. Bir taraf oluyoruz. Tarafsız kalmak istesek de!         Özellikle de

                                                                                                                    Yok hayır! Yok cidden, yok hayır. Kendimden  hiç yok hayır. Kalmadı, satılmadı; beğenilmedi geri gönderdik. Bahaneler çok. Daha neler var! Adım atmalı mı yoksa atmamalı mı? Şimdi zamanı mı? Biraz daha beklemekte fayda var gibi. Beklemek kolay da sağ beklemek zor cidden! Gidenin arkasından hep umut kalır çünkü. Bekleyendir azabı çeken bilirim. En huzurlu olduğum andır hiç kimseyi ve akabinde hiçbir şeyi beklemediğim o an.          Bek sözcük anlamı olarak genelde sıkı, sağlam anlamına gelmektedir. Modern bekler günümüzde futbolda önemli bir noktada bulunmaktadırlar; lakin o sonuna lemek eklemeyeydik iyidi. Kim çıkardı lan o sözcüğü ortaya! Sonuçta insan düşünen bir hayvandır. Boş bulmuş sıçmış halıya işte gereksizin önde gideni!               En büyük aşklar hayal kırıklığıyla başlar. Üniversiteyi kazanan kız arkadaşını artık yeterince göremeyeceğini anlaya

                                                            SONSUZLUĞUN SONU         Düşünerek yıkıma giden insanların yıkımı ancak kendi dünyalarının desteksiz temellerinde yankılanır. Bitmeyen gecelerin sonu gibiydi adamın içinde bulunduğu durum. Göz altları morarmış, pek az güler olmuş üstelik bir de utanmadan aşka olan inancını kapital düşüncelerle bağdaştırıp kendi yarattığı aurasının içerisinde mutsuzluğa boğulmanın dayanılmaz kibriyle yüzleşerek bu durumu kabullenebilmiş idi.       Arkadaşlarının dışarı çıkması, daha çok insan içerisine karışmasıyla ilgili telkinlerini anlamsızca ümitli buluyordu. Kendisi de insandı sonuçta! İnsanın insan içine karışması çok acayip bir şeydir. Yavaştan soyutlanma emareleri başlamıştı içerisinde bulunduğu onu geliştirmiş, bok var gibi bu hale getirmiş topluma karşı.        Eskiden aşkın ölümsüzlüğüne inanan adam; sonsuzluğun sonunu gördüğünden beri bu düşüncelerinden de kopar olmuştu. Uğruna her şeyini verdiği, rezil olduğu, sok