Atakan Dinç Tembel Sair

                                            (Temsili; 2001 Yaz Tatili Malkara/ Sol üstten itibaren fotodakiler; Uğur, Burcu, Özge, Ben ve Freddy Abi)              BÖLÜM 1 /FİLM GİBİ/      Yaz tatili günlerimi Malkara'nın taşına bakarak geçirdiğim ergen ve erken gençlik dönemimin ilkbaharı. Annem ve babam çalıştığından ve bir kaç arkadaşım da orada bulunduğundan  yazın çoğunluğu Babaannemlerde; Künkçeşme mevkiinde geçiyor. Günler sıcak ve geneli televizyon karşısında, bazen bahçe içinde çapayla falan türlü atraksiyonlarla akıp gidiyor. Akşamları ise hava serinleyince çekirdek vs. alınıp civar parklara geçiliyor.      Parkta  oyun parkurunda biraz akrobasi, hunharca yenilen kara duman ve yatsı namazı dedemin yanına takılarak eve dönüş.  Televizyon kuşağında yine beni bekleyen esaslı b filmler ve keyifle takip ettiğim korku filmleri. Küçük bir çocukken sinemada izlediği ilk film Jurrassic Park, okuduğu gazete Korku Gazetesi, seyrettiği dizi Goosebumps olan adamım ben doğamda bu var za

                                                                  Sıcağın tavan yaptığı bir yaz akşamı. O gece her zaman olduğu gibi görece geç bir vakitte yatağıma uzanıyorum. Bir hafta sonra doğum günüm var. Henüz 10 yaşlarındayım. Çekilmez sıcağa rağmen; yazı, güneşi, yüzmeyi, gezmeyi vs. çok seviyorum. Yaz demek kendini şımartmak demek. Küçük bir çocuksanız her şey daha da bir güzel geliyor zaten.  Hayatın karanlık yüzünden çok uzakta kalıyor insan. Dalmış olduğum uykumdan babamın oda kapısını hızlıca açmasıyla uyanıyorum. Kalk çabuk diyor!     Yatağımdan şaşkınlıkla koridora fırlıyorum. Koşarak evden çıkmaya çalışıyoruz. Her gün onlarca kez volta attığımız koridor o an bitmiyor sanki. Ev salıncak gibi sallanıyor. Duvarlar bir sağdan bir soldan üzerimize doğru gelip gidiyor. Ben ne olduğunu anlayıp anlamlandıramıyorum. Daha önce böyle bir şey hiç yaşamamışım. Yok bende. Hızlıca kapıdan çıkıp evin ilk katta bulunmasının da avantajıyla kendimizi giriş merdivenlerden sokağa atıyoruz.

  (Dünyayı Kurtaran Adam-1982/ Yön: Çetin İnanç)      28 Haziran sabahı çocukluğumdan bir parçanın daha kopup gittiği haberini aldım üzülerek. Önce gerçek olmamasını umarak hızlıca diğer haber sitelerini dolaştım. Ekşi sözlük ve twitter'da söylentiler... Sonra resmi haber sitelerinden bir bir gönderiler düşmeye başladı önüme. Doktor, baba, sanatçı... Cüneyt Arkın namı değer Dünyayı Kurtaran Adam maalesef 84 yaşında hayatını kaybetmişti.      Jön olarak oynadığı rollerde de gayet beğendiğim bir aktördü rahmeti. Türk Sineması ve Yeşilçam'ın adıyla sanıyla gerçek anlamda ilk ve tek aksiyon yıldızı, yüzü,markası olması ise bende ki yerinin apayrı bir noktada konumlanmasına neden oldu. Azılı bir b film fanatiği olarak Çetin İnanç'la giriştiği fantastik aksiyon denemeleri ve bazı Hollywood replikalarını kuzenlerle özel olarak yaptığımız film izleme partilerinde keyif alarak seyrettik.     Ninjaların İstanbul'u istila ettiği Ölüm Savaşçısı (1984), Köpekbalığı ile dövüştüğü den

                                                    1993 yılı. Sıcak bir sonbahar günü. Ankara dan halam ve kuzenlerim gelmiş. Ben daha o zamanlar kısa şortla ortalıkta dolanan bir bebeyim tabi. Benden yaşça büyük olan kuzenlerim dinazorlu bir filmden bahsediyorlar. Ortalığı kasıp kavuran bir filmmiş bu. Methini çok duymuşlar. Baya da bir merak ediyorlarmış.   Belki burada da oynuyor olabilir dediler. İhtimaller zayıftı. Evet bu film Ankara da oynayabilir fakat küçücük bir taşra kasabası olan Malkara da da oynuyor olabilir mi ya da televizyonda neden izleyemiyoruz?       Ben tabi sinema olgusuna doğal olarak uzağım o zamanlar. Televizyon tamam ama bir şeyler izlemek için para verip, bilet alıp o filmin gösterimine gitme noktası yok bende. Film oynuyor mu yoksa ofsaytta mıyız sorusuna cevap bulmak üzere rahmetli Şevket dedemin aldığı günlük gazeteyi açıp vizyonda ki filmler kısmından afişi bulduk. Alttaki seans bilgilerine hızlıca baktılar ve evet o film şu an yerinde yeller esen Beledi

      1986 senesinin üzerinden yıllar geçti. Top Gun'ın ilk filmi; o dönem kullandığı bazı sinemasal  numaralar günümüzde halen gişe odaklı filmlerin ya da kliplerin yönetmenlerince kullanılan; merhum yönetmen Tony Scott tarafından çekilmişti. Bu film; sinema, video ve televizyonda defalarca gösterilerek zaman içerisinde kült statüsüne ulaştı. Devam filmi pandemi etkisiyle bir süre gecikse de Maverick karakterine hayat veren ve film gibi yıllara meydan okuyan başrol oyuncusu Tom Cruise ile birlikte Top Gun geri dönmüş görünüyor. Bu sefer yönetmen koltuğunda teknik olarak gayet başarılı bir iş çıkardığını düşündüğüm 2013 yapımı Oblivion (Tom yine başroldeydi.)  filminin yönetmeni Joseph Kosinski oturuyor.      Tom Cruise'un aktörlük yeteneklerini tartışmak bana düşmez. Tüm samimiyetimle tek bir noktanın altını rahatlıkla çizerek üzerinde durabilirim ki adam yıllar geçse de hırsından ve çalışkanlığından hiç bir şey kaybetmeyen sağlam bir sinema insanı. Bu açıdan kendisine yürekte

      Bir görüş varsa hemen karşısında bir başka görüş, bir hareket varsa hemen karşısında başka bir bereket vardır. Bir tez var ise muhakkak bir antitez olması gibi bir durum bu. Birde genel olarak herkesin üzerinde hemfikir olduğu bazı davranış şekilleri ve inanış biçimleri bulunur. Genel bir düşünce yapısı karşısında kişi acizdir, muhtaçtır, fazla artistlik yapmamalıdır. Toplum dışına itilir, ötekileştirilmesinin yanı sıra huysuz ve kendi haline bırakılması gereken bir deli olarak nitelendirilir.     Özellikle din olgusuna bağlı olarak hayatımızın içerisinde yer bulmuş  çeşitli ritüeller ile ilgili kırımızı çizgi haline getirilip kutsallaştırılan pek çok durum ve buna bağlanan nokta mevcut. Sporda çok geniş kitleleri etkileyip kendi içerisinde çeşitli tabular yarabilen bir örnek. Alex çoğu Fenerbahçe'li için kutsaldır mesela bir şey diyemezsin. Galatasaraylı bir grubun yanında Gheorghe Haci ye bir laf edin hele de bir bakalım!       Hayatta kurallar olmasa belirli bir düzen elbe

         Görsel; (Salvador Dalí, Hayalet Fayton, 1933)     BÖLÜM 1    'SAKİN OLMAM LAZIM!'   Hayaletlere inanır mısınız? İnanın ben inanmam! Fakat görece sevdiğim, ortalı yaşların tam  ortasında, azıcık kel ve baya zayıf (karakterini kastetmiyorum!)  lise yıllarından arkadaşım, kadim dostum Rıza bir zamanlar hayalet gördüğünü iddia etti. Tam dostluğumuzu idame yerine idam  edecekken celallenmemem gerektiğini ve aramızda kalmak şartıyla başından geçenleri anlatacağını söyledi. Dedim anlat. Derdini söylemeyen dert sahibi olamaz!   Rıza; ev arkadaşları üniversiteyi bitirip memlekete döndükleri dönem dönecek bir evi olmamasının da etkisiyle ve öğrencilik kafasından bir türlü çıkamadığı için Eskişehir Anadolu Üniversitesinde tezsiz bir  yüksek lisans programına kaydolmuş.  Dersler genelde gece vakti gerçekleştiğinden ve gündüzleri arkadaşsızlık ve yalnızlık içerisinde göğsüne dolan inanılmaz boşluğu, cehennem gibi sıcak ve yapış yapış Eskişehir neminde uyuyarak doldurmaya çalıştığın