Atakan Dinç Tembel Sair

Görsel (Zenci Parmağı Tatlısı- İftar tavsiyesi değildir.) Doğruya doğru; ülkemizde siyahi kökenli kişilere gereğinden fazla bir ilgi gösteriyoruz aslında. Toplumca kanımıza işlemiş futbol manyaklığının ve siyahi futbolcuların bunda etkisi nedir bilemiyorum  fakat Umut Sarıkaya'nın da bir karikatüründe konu edindiği üzere zenci övmek gibi bir alışkanlığımız var doğruya doğru. Cem Yılmaz'ın tabiriyle sonuçta  sırıksız sırıkla atlaya(bile)n adamlar bunlar. Atletik, kibirsiz ve kimi zamanda yarım ağız Türkçeleriyle saat satarken konuşma çabaları belki biraz da bize sevimli gelen. Tamam abijim, sorun yok babajım gibi mahçup tepkileri. Son dönem ülke dış politikalarının fazla dışa dönmesi neticesinde dünyanın dört bir yamyamından ay pardon yanından insanlar ülkemize akın ediyor. Adeta akıncılar gibiler gerçekten. Bu akıcı Türkçe konuşamayan akıncılar artık sadece sokakta köşede bekleyen seyyar satıcılılardan ibaret değiller.  Afrikalısı, Pakistanlısı, Suriyelisi ve de niceleri ...

  (Yazının kapak fotoğrafını ben çekmedim.) 2023 o kadar uzun bir yıl oldu ki yıl bitene kadar Kemal Kılıçdaroğlu bile genel başkanlıktan ayrılmak zorunda kaldı. Her yıl oluğu gibi şaşalı kutlamalar yapıldı yine geçen sene yılbaşında, evde kutlayanların resmi merasim tören kıyafeti oldu pijama; ne diyelim yaşasın terlik televizyon(smart olursa tadından yenmez aslında). Her şey iyi ya da kötü olabilir fakat elbette ki iyi de olsa kötü de her şeyin mutlak bir sonu var. 2023 için de yolun sonu görüldü yine . Adeta değiştirilmek için sırasını bekleyen bir cep telefonu modeli gibi (hiç bir şey tam anlamıyla asla değişmeyecek olsa bile) 2024 e yerini bırakma zamanı geldi artık.  İşte sanırım bu 2023'ün ölümü! Her sene bir önceki seneyi aratmasın istenir. Beklentiler zoraki olarak yükselir. Umut her zaman içimizde olsa da hayatın maalesef ki kötü bir espri anlayışı vardır ve genellikle gelen gideni her daim aratır. Gelenin kötü olmasından değildir bu arayış yanlış anlaşılmasın alışka...

**TÜRK TELEVİZYONCULUĞU VE DİZİLER** Dijital platformların şekil değiştirdiği dizi izleme alışkanlığı bazı bünyeler için önlenemez bir bağımlılık.  Ne kadar filmci bir insan olsam da çocukluğum;  Süper Baba, Ruhsar, Çarli, Kaygısızlar, Ayrılsak ta Beraberiz gibi yerli dizileri keyifle izleyerek geçti. Hala daha ilgili dizilerin belirli bölümlerini açıp izleyip nostalji hissimi tatmin ederim. Doksanlar sonu bir televizyon kanalında aynı gecede yarışma, dizi, belgesel, talk show  ve film(gece yarısından sonra yanına kırmızı nokta gelir!) izlenebiliyordu. Diziler en fazla 40 dakikaydı ve bundan dolayı bölümler sakız gibi uzamıyordu. 2000'li yılların ortaları itibariyle kalite ve çeşitlilik adına dengeli giden televizyonculuk anlayışı; Behzat Ç, Leyla ile Mecnun, Avrupa Yakası gibi  benimde bayıldığım bir çok harika dizi izlemiş olmamıza rağmen sadece dizi odağına kaymaya başladı. Diziler izlendikçe alınan reklam ve buna bağlı olarak süreleri arttı ve artık her televizyo...

Survivor 2020 Ünlüler-Gönüllüler ve Türk Televizyonculuk Anlayışı Hk. Merhaba. Son günlerde Survivor ile yatıp kalkmaya başladık. Zaten dizi yayınlamaktan ibaret, pek parlak olmayan televizyonculuk anlayışımız dijital platformlara teslim olmaya başlamışken virüs vesilesiyle setler de iptal olunca iyice ipi çekmiş oldu. Kanallar hemen arşivlere saldırdı ve eski diziler bir bir ortaya çıktı ama hepsi zaten internette tek tıkla kesintisiz izlenebilecek işler. Bu noktada her zaman alternatif işler üretmeyi başarmış ama maalesef son dönemde kendini tekrarlamaktan kurtulamayan televizyon sahibi televizyoncu Acun Ilıcalı devam eden yarışmanın sürdüğü adada bir karantina sistemi kurarak yarışmayı haftada her gün yayınlamaya başladı.  Doğru zamanla birlikte konserve işlerden sıkılan insanlar ve sezon sezon dizi bitirmekten bayan herkes bir anda çılgınlar gibi bu programı takip eder oldu. Buraya kadar hiç bir sıkıntı yok. Survivor geyik bir program aması son dönemde izleyenler ve yayınlayanl...

                                    MUCİZE VİRÜS KORONA       Sabah saatime baktım aman Allah'ım ne uyuyorum bugünlerde; malum virüste var, işimden de tam zamanlamalı ayrıldım. Umarım arkadaşlarım virüsü benim yaydığımı düşünmüyordur. Çeyrek kokoreçten yayılsa virüs; sıçmıştım! Hep o benli yüzünden derlerdi belki de demezlerdi. Saatime bir baktım 6:00. Gözlerimi kapatıyorum ama gözüm benle aynı fikirde değil. Göz kapaklarını ittiriyor göz efendiler.      Biraz debelendikten sonra kalktım çay suyu koydum. Evde kalamayan emekçilerin servisleri geçmeye başladı camın önünden. Biraz onlara baktım. Sonra sabah haberleri başladı. Aynı konular ve sıkıcı gündem içerisinde kahvaltımı  edip artan çaydan bir bardak alıp balkonuma geçtim ve düşünmeye başladım. Bu korona hayat kumandasının dur tuşuna basan, bize ve  yaptığımız tüm planlara koca bir nah çeken...