Dilek Tası Özelinde Bitmek Bilmeyen Türk Dizileri


**TÜRK TELEVİZYONCULUĞU VE DİZİLER**

Dijital platformların şekil değiştirdiği dizi izleme alışkanlığı bazı bünyeler için önlenemez bir bağımlılık.  Ne kadar filmci bir insan olsam da çocukluğum;  Süper Baba, Ruhsar, Çarli, Kaygısızlar, Ayrılsak ta Beraberiz gibi yerli dizileri keyifle izleyerek geçti. Hala daha ilgili dizilerin belirli bölümlerini açıp izleyip nostalji hissimi tatmin ederim. Doksanlar sonu bir televizyon kanalında aynı gecede yarışma, dizi, belgesel, talk show  ve film(gece yarısından sonra yanına kırmızı nokta gelir!) izlenebiliyordu. Diziler en fazla 40 dakikaydı ve bundan dolayı bölümler sakız gibi uzamıyordu.

2000'li yılların ortaları itibariyle kalite ve çeşitlilik adına dengeli giden televizyonculuk anlayışı; Behzat Ç, Leyla ile Mecnun, Avrupa Yakası gibi  benimde bayıldığım bir çok harika dizi izlemiş olmamıza rağmen sadece dizi odağına kaymaya başladı. Diziler izlendikçe alınan reklam ve buna bağlı olarak süreleri arttı ve artık her televizyon kanalında özeti ile birlikte koca geceyi kaplayan bitmek bilmeyen Türk Dizileri bizi selamladı.  2010'un ortalarına kadar bu hakimiyet devam etse de dijital platformların hayatımıza girmesi sinema filminden uzun bir dizi bölümünü ilgi çekici olmaktan çıkardı, dizilerin sayısı ve süresi artarken ömürleri ve kalıcılıkları kısaldı. Adını bile hatırlamadığımız yüzlerce dizi; isimsiz Türk Dizi Mezarlığında yatıyor.

**DİLEK TAŞINI NEDEN İZLEDİM/DİZİ NASIL?**

Uzun süredir televizyonda yayınlanan yerli dizileri izlemiyorum. Ne kadar devam edeceği; kalitesini koruyabileceği belli olmayan dizilerin  bir bölümüne yaklaşık 2,5 saat ayırmak benim için aşırı lüks. İlk ve Son dizisinden beri takipte olduğum, tiyatro sahnesinde izleme şansına da eriştiğim; Netflix dizileri Kulüp ve Terzi dizilerinde de alın terini akıtıp çok iyi performanslar ortaya koyan Salih Bademci'nin başrolde olması sebebiyle diziye bir şans verdim. Youtube üzerinden 135 dakikalık upuzun pilot bölümünü izledim. 

Önce olumlu olan kısımlardan konuşmaya başlayalım.  Dizinin sıkılmadan kendini izleten bir yapısı var. Temiz çekilmiş ; eli yüzü düzgün bir ilk bölüm diyebilirim. Dizinin başlarında; bir iki tepkisinde ufaktan Dimitri'yi anımsamış olsam da (aynı anda üç dizide oynamanın böyle sonuçları olabiliyor.) Salih Bademci rolünde yine gayet iyi. Büyük bir oyuncu kadrosu var ve dizinin değişik senaryolar üzerinden yürüme yolu açık.  

OLUMSUZ NOKTALARLI **SPOİLER**

Peki ilk bölümden göze çarpan olumsuz noktalar neler? En büyük sorun;  Dizinin ilk bölümü anlamsızca darbe öncesi 48 saate sıkıştırılmış. Anlamsızca diyorum çünkü  ana karakterimiz Mustafa  yanlışlıkla patronunu öldürüyor, sonra karısı ölüyor ve çocuğunu elinden alıp yetimhaneye oradan da (büyük ihtimalli) öz torunlarına organ arayan zengin bir aileye evlatlık veriyorlar. 
    
 Bu sırada kendisi hapse giriyor; mahkumları film izlemeye alıyorlar burada şişleniyor, bu sırada Yılmaz Güney eliyle koğuşu değiştirip şişlenmiş halde tünel kazarken tüneli su basması sonucu boğulma tehlikesi atlatıp gardiyanlar tarafından dövülerek hücreye konuluyor. Sonra kızının evlatlık verildiği evde hizmetli olarak çalışan Hazal Subaşı'nın canlandırdığı Figen  karakteri vicdan yapıp ana karakterimizin görüş gününe gidiyor ve kızını bir kez de olsa ona getireceğinin sözünü veriyor. Sonra darbe oluyor!

Evet ben yazarken yoruldum fakat senaristler yorulmamışlar. Tüm bu saydıklarım yaklaşık 48 saatlik süre içerisinde olup bitiyor. Madem bu kadar olaylı bir bölüm başlangıcı düşündünüz en azından 2 gün yerine 2 haftaya yayıp (ki o bile az) anlatsaydınız. Deli mi öptü sizi? Neden iki gün! Ayrıca Salih Bademci ne kadar iyi olsa da sivrilip onunla paslaşabilecek bir oyuncu(luk) görememekte bir diğer handikap. Bunu çözebilecekleri zamanları var tabi. Kısacası anlatılan sürecin zamansal saçmalığı dışında birbirinin aynısı onlarca işin önümüze atıldığı günümüz Türk Televizyonculuk anlayışını da düşünürsek bir kaç bölüm daha şans verilebilecek eli yüzü düzgün bir dizi Dilek Taşı. 

**SON OLARAK**

Tek serzenişim bu bütçe ve oyuncular, üzerine biraz daha çalışılmış başı sonu belli hikayelerle (yazılı olmayan kuraldır bizde kervan yolda düzülür!); süre ve içerik olarak daha özgür bir alanda çalışabilseler biz bu gibi dizileri  Şili, Meksika, Arabistan dışında çok çok farklı ülkelere de pazarlarız. 

Dizi işinde yapımcı ve başroller için çok iyi paralar var ama yine de sanat ve zanaatı ayırdığımız noktada bu emek bu yemeğe fazla gibi. 

                                                     twitter.com/atakandinc


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Derbi Günü

Resim
       Ülkece sadece futbol ile yatıp futbol ile kalkamıyoruz (bazıları izlediği maçın heyecanına dayanamayıp ölüyor da aynı zamanda!) Futbol genlerimizde, pek tabi biz de doğal bir futbol ülkesiyiz. Diğer toplumlarda olduğu gibi bizim için de dinden sonra bildiğin en etkili afyon bu aslında. Ne zaman ola ki bizi derinden sarsan bir olay gerçekleşse bir iki zaman sonra derbi ya da milli maç varsa anında yaşanan  her şeyi unutup birlik oluruz.       Keşke maç izlemek dışında da arada böyle dirayetli duruşlar gerçekleştirebilsek. Olabilse böyle kimi bazı şeyler. Gözleri kör eden birbirimizi ötekileştiren bir etmende olabiliyor bu spor bazen pek tabi. Bazılarımızsa doğuştan fanatik. Bileğini kesse takımının renkleri akar, göbek kordonu sarı kırmızıdır, ölümüne bir takımı tutar. Gazını alamazsa belki; ben mi yoksa takımın mı diye onu darlayan eşini bile duruma göre boşar.      Yakın bir dönemde oynanacak bir derbi maçı vs. var ise o zaman neredeyse haftalar öncesinden herkes fikstüre ve de
Devamı

Büklüm Büklüm

Resim
Görsel (Zenci Parmağı Tatlısı- İftar tavsiyesi değildir.) Doğruya doğru; ülkemizde siyahi kökenli kişilere gereğinden fazla bir ilgi gösteriyoruz aslında. Toplumca kanımıza işlemiş futbol manyaklığının ve siyahi futbolcuların bunda etkisi nedir bilemiyorum  fakat Umut Sarıkaya'nın da bir karikatüründe konu edindiği üzere zenci övmek gibi bir alışkanlığımız var doğruya doğru. Cem Yılmaz'ın tabiriyle sonuçta  sırıksız sırıkla atlaya(bile)n adamlar bunlar. Atletik, kibirsiz ve kimi zamanda yarım ağız Türkçeleriyle saat satarken konuşma çabaları belki biraz da bize sevimli gelen. Tamam abijim, sorun yok babajım gibi mahçup tepkileri. Son dönem ülke dış politikalarının fazla dışa dönmesi neticesinde dünyanın dört bir yamyamından ay pardon yanından insanlar ülkemize akın ediyor. Adeta akıncılar gibiler gerçekten. Bu akıcı Türkçe konuşamayan akıncılar artık sadece sokakta köşede bekleyen seyyar satıcılılardan ibaret değiller.  Afrikalısı, Pakistanlısı, Suriyelisi ve de niceleri bir fi
Devamı

Kazayla

Resim
( Bir yaş grubu için travmatik trafik canavarı reklamı)   Bir olaya dışarıdan bakması var birde direkt içerisinde bulunup yaşaması. Herkesin her durumla ilgili elbet iyi kötü bir fikri var fakat fikri olduğu konuyu yaşamadan da tam anlamıyla neyin ne olduğunu bilmez insan. Daha çok küçükken televizyonda gördüğüm canavar temalı reklamda tanıdığım o canavarın yıllar sonra bir üniversite sınav arifesinde hızla akan trafikte  aracını önümüze kırmasıyla üç takla atmamıza neden olduğu o ana kadar.   Havalı aksiyon filmlerinde kaza anında karakter araç takla atarken sanki dakikalarca sürüyormuş gibi usul usul ağır çekim ve cam kırıkları içerisinde havalı havalı usulca yuvarlanır ya işte o an hiç de öyle bir an değil tabi. O an adeta x2 hızda video izlemek gibi.  İşler yolunda gitmeseydi şu an bu satırları yazamayacağım gibi nicelerinin yitip gittiği kazalarda  taklalar attığımız o an eğer karşı şeritten başka bir araç geliyor olsaydı bir çekirdek aile olarak belki 30 saniye gibi bir sürede yo
Devamı