Atakan Dinç Tembel Sair

  (Yazının kapak fotoğrafını ben çekmedim.) 2023 o kadar uzun bir yıl oldu ki yıl bitene kadar Kemal Kılıçdaroğlu bile genel başkanlıktan ayrılmak zorunda kaldı. Her yıl oluğu gibi şaşalı kutlamalar yapıldı yine geçen sene yılbaşında, evde kutlayanların resmi merasim tören kıyafeti oldu pijama; ne diyelim yaşasın terlik televizyon(smart olursa tadından yenmez aslında). Her şey iyi ya da kötü olabilir fakat elbette ki iyi de olsa kötü de her şeyin mutlak bir sonu var. 2023 için de yolun sonu görüldü yine . Adeta değiştirilmek için sırasını bekleyen bir cep telefonu modeli gibi (hiç bir şey tam anlamıyla asla değişmeyecek olsa bile) 2024 e yerini bırakma zamanı geldi artık.  İşte sanırım bu 2023'ün ölümü! Her sene bir önceki seneyi aratmasın istenir. Beklentiler zoraki olarak yükselir. Umut her zaman içimizde olsa da hayatın maalesef ki kötü bir espri anlayışı vardır ve genellikle gelen gideni her daim aratır. Gelenin kötü olmasından değildir bu arayış yanlış anlaşılmasın alışkanlıkl

    (1990- Yön. Kartal Tibet) Genciz. Bir koltuk arıyoruz. Çok mu zor sanki bir koltuk sahibi olmak. Bir koltuk olsun çalışalım, sadece kendi işimize bakalım. Bizim neyimiz eksik ki acaba. Onlar yaparsa biz de yaparız. İhtiyarlar sadece kendilerini düşünürlermiş hep. Yapışmışlardır oturdukları yerlere ve kalkmak bilmezler.  Peki biz gençlerin hali ne olacak, onlar  nasıl ilerleyecek? Biraz onlara da şans tanımak arada yenilikçi düşüncelerin getireceği yeni yollara yelken açmak gerekmez mi? Zaten zamanı geldiğinde bırakmak değil midir erdemli olanı. Bu yaşamak gibi bir şey birazda. Gençlik enerjisi, heyecanı ve her şeyi başarabileceğim arzusu zamanla kendini bilindik süreçlerin tekrarlarına bırakır. Profesyonellik heyecanın ölümüdür. Fakat insan konfor alanından çıkması gerektiği düşünülen fakat bu alandaki yerini sağlamlaştırmak için yaşayan bir yaratık aslında. Bunun için onu konforundan çıkaracak her şeyi düşman olarak görür.  Gençken bir heyecanla oturulan koltukta yaratılan  dünyan

                                                Zaman geldi kötü oldu iki kardeş.   Biri haklıydı diğeri ise kalleş.   İkisi de aynı fakat bulunur  bir nedeni.  İdeolojilerin yarattığı hiçliğin ortasında kaybolur bedeni.  İnsan dediğin hayvandır temelde ama medeni.  İçgüdüsel çıkarlarını düşünmektir iç savaşının ana nedeni. Tasmasını tutana göre havlar elbet her şeyin vardır bir bedeli. Ötekidir diğerine göre ötekileştirir beni.   İnsan insanca yaşamaya çalışır, bunun için diğer insanlarla savaşır. Siyah, beyaz, bazen Türk kimi zaman Kürt; biraz Müslüman çokça Yahudi. Soykırıma uğramamış gibi uğratır bir diğerini. Vurur vurulmamış sanki hiç kendisine; Acır acımaz diğerinin haline.  Savaşır tasmasını tutanlar için yaşasın ideoloji.  Fillere bir şey olmaz çimlerin hali biraz şüpheli. Başkalarının idealleri için bir ömür yitip gitmeli.  Sanki karşısındaki insan değilmiş gibi öldürmeli.  Zaman geldi kötü oldu iki kardeş.  Biri haklıydı diğeri ise kalleş.   İkisi de aynı fakat bulunur bir n

           Seçim karmaşasından henüz tam anlamıyla çıkamamışken rutin hayata geri dönüş serzenişleri içerisinde yeni kabine ve bakanlıkların atama süreciyle artık bu tantananın son bulacağı inancı çoğumuza derin bir ohhhh çektirdi! Yorulduk gergin seçim atmosferinden. Hızlı bir geçiş ve kabulleniş süreci yaşadık. Ana muhalefet lideri bile; son şans diye değerlendirdiği seçimden sonra hiç bir şey olmamış gibi yerel seçim çalışmaları ve seçim öncesi eleştirilerini mecliste sıralamaya devam etti!        Ülkenin hali hazırda fabrika ayarlarına dönmeye çalışmasıyla yeni ekonomik yapılanmaların gelmesi de beklenen bir durumdu. Na(s)zar değmesin; paramızın alım gücü Madagaskar Ariary sına yaklaşmışken değişim söylemleri en azından ekonomi yönetimi açısından bazı revizyonların geleceğinin göstergesiydi. Değişim önemli evet. Bu vurgu pek çok kişi tarafından yapıldı. Mesela Fatih Portakal'a bir seyircisi artık sizin yerinize Fatih Mandalina haberleri sunsun şeklinde etkili bir çıkışta yaptı

                                                              (Foto: Leyla ile Mecnun Dizi)  Küresel ısınma hepimizi kaynatadursun biz kutuplaşa kutuplaşa ayran içip ayrı düşmekten helak olduk. Sımsıkı birbirimize tutunup, bir olup dağılmayacağımıza; mikroorganizma gibi bölüne bölüne çoğalıyoruz. Aklımız başımıza bir afet anında geliyor gibi ve ille de bir felaket eşiğinde hatırlıyoruz birbirimize var olan ihtiyacı, inancı. Anlıyoruz ki ne kadar da aynayız aslında. Yıllar yordu hepimizi fazlasıyla ve eminim ki hepimizin aklında oluşan bu seçim tantanası kazasız belasız bir an önce bitsin ve normale dönelim düşünceleri. (Ne normalimiz ne de moralimiz var gerçi!)     Bir lider adayını Pringles ve kontör dağıttığı için bir şeyler yapabileceğini düşünüp desteklediğim günlerden kafa olarak çokça uzaklardayım artık. Kömür ve makarnaya itaat edil(e)mez! Eğlenceli şekilde dans ettiği için birini ülke yönetmeye de layık göremem. Dans eden de kendisini göremez! Karnım(ız) bu numaralara tok. Gerç