Olmayınca Olmuyor

                                         

                                                                                                                                                                               

       İnsanların gerçekte istedikleri sonuçlar ve getirileri çok farklı. Suruç'ta hayatı son bulan gençlerimizin  . Arada sadece belirli kişilerin nihai hedeflerine ulaşmak için yitirdiğimiz onca genç, şehit askerlerimiz ve artık işin katlanılamaz boyuta geldiği aşamayı da geçtiği başkentin göbeğinde yaşanan Ankara Barış Mitinginde ki patlama. 

     Barış istemenin sonucu pek iç açıcı olmuyor buralarda. Bu ülkeden çekip gitsek diye düşünülmüyor da değil. Yeter artık. Irkın olduğu yerde insanlık olmaz. Hepimiz insanız. Temelden bağlı bir kardeşliğimiz var ama kardeşliği sürdürmek cidden güç.  Ulusal yas ilan etmek yasımızı hafifletmiyor. Biz istesek de istemesek de maşa oluyoruz. Bir taraf oluyoruz. Tarafsız kalmak istesek de!

       Özellikle de hemen gaza gelmeye yer arayan öfkeli kalabalık klişesi. Direkt dünden taraf olanlar. Bir de sadece demokratik haklarını kullanmaya çalışırken yitip giden canlarımız, değerlerimiz var ki onlarda aynı şekilde bu oyunların karşısında durmaya çalışırken bu durumun ta kendisi oluyorlar. Yapacak bir şey yok. Olmayınca olmuyor!

        Hiçbirimiz bilmiyoruz. Ne yapsak, ne etsek. Seçimlerde oy vermek ya da vermemekle bu iş değişir mi? Buradan gitsek bir şeyler düzelir mi? Kaçmak bize yakışmaz gibi.  Kalsak, sokağa çıksak, derdimiz  paylaşsak;  belki yan tarafımızda halay çekerken bir bomba patlamaz o gün. İnsanlık temelinden yola çıkıp üniversiteli arkadaşlarımızla toplanıp ihtiyacı olan kardeşlerimize kitap ulaştırmak için bir araya geldiğimizde bir ses yankılanmaz belki acı acı ve inatla çığlıklara karışan! Tezkereye az bir zaman kala; sevgiliyi, anne babayı çokta özlemişken, köprüler havaya uçmaz da sen sağ kalırsan, anne ve sevgili çığlık çığlığa ağlamaz da o köprüler hep yerinde durur da eve varabilirsen, kardeşçe ve insanca yaşamaya devam edebiliriz belki. İzin verirler mi? Vermediler.

        İnsanca yaşamaya devam etmek yerine kararlılıkla ölmeye devam ediyoruz. İzin çıkmıyor. Seçimi, politikası, dış güçleri meh. Umrumuz da mı? Biz insan olmak, insanca yaşamak istiyoruz. Bu ülkede doğduk büyüdük, insanca devam etmek istiyoruz. Kapatıp gitsek mi ülkeyi acaba? Kaçtı vs derler. Erkek adama yakışmaz! 

      Sonuç derseniz; nasıl kurtulabiliriz bu durumdan? Klavye başında ahkam kesmek kolay. Ne yapalım? Olmayınca olmuyor gençler. Kirli oyunlar bunlar. Dış güçlerin oyunu hep. Ya orada kendi kendilerini havaya uçurdu bunlar ya da başka meseleler var seçim arefesi. Karşıt görüşlülere saldırıp pataklasak mı acaba? Ağızlarını burunlarını kırsak? Yapılmaması gerekenlerdir yapılanlar. Tek diyebileceğim biz bunları yapmayalım en azından. İnsan olmaya çalışalım. İnsan kalmaya çalışalım ve doğru bildiğimiz noktalardan sapmayalım. Akıl sağlığımız yerinde kalsın. Ölmezsek belki bir şeyler olur. Yeter ki insan olduğumuzu unutmayalım.

                                                                                                 

                                                           ATAKAN DİNÇ

                                                                                    

                                                                                                https://twitter.com/atakandinc