Hiç Ses

 


    Kendi kendine konuşana deli derler ise kendi kendine yetebilene kim bilir neler neler derler? Hepimiz gün boyu farklı kimliklere bürünüp  bu kimlikler arasında üstlendiğimiz rollere göre farklı farklı kimi maskeler takıyoruz. Kimliklerimiz ve kişiliğimiz ile tutarlı bir bütün olarak hayatımızı idame ettirme çabası bu ve her seferinde yolun en başına döneceğimizi bilmemize rağmen içine hapsolduğumuz kısır döngüde yola çıktığımız durağa dön(ebil)mek adına olağanca gücümüzle mücadele ederken içimizdeki tutarlılığı kaybetmemeye çalışmak  gerçekten yorucu. Kimlikler çok fakat kişilik tek!

    İnsan  olması gereken ile olmak istediği arasında sıkışıp kalınca gerçekleştiremediği potansiyelinin yükü kambur olur sırtına. Mevcut kimlik karmaşaları arasındaki savaştan tutarlı bir biçimde sağ çıkmaya çabasıdır bu. Bazen üstlendiğimiz bu kimlikler bizi iç dünyamızda bitmek bilmeyen bir tartışmaya sürükler. Sesli düşünüp kendi özünden bir ufuk açmaya çalışırsın olduğun yerden başka bakış açılarına. Yalnızsan ve seni sen olmaya yönlendirecek bir destekçi yoksa hayatında  kendi iç sesinle tartışarak ararsın doğruyu.

    Kimim ben? Neyi hangi motivasyonla yapıyorum. Artık bir şeyleri değiştirebilir miyim? Bir döngüde esir kalmış gibi sürekli aynı senaryoyu gün be gün yaşamaktan başka bir ç(özüm) var mıdır? Gerçekten olmak istediğim kişi miyim? Şu an olduğum konum ve durumdan memnun muyum? Hayatımın kritik karar evrelerinde daha farklı düşünüp hareket etseydim hiç bir zaman tam anlamıyla gerçekleştiremediğim potansiyelim kamburum değil kalburum olur muydu?

    Hepimiz belirli hayaller ile büyüyüp belirli beklentiler eşiğinde şekilleniyoruz. Yetişkinlik yolunda attığımız her adım kurduğumuz hayalleri daha da daraltıyor ve soyutluklar git gide somutluk duvarları ile örülmüş olan yekpare  umutsuzluk kalelerin içerisinde biraz daha hapis kalıyor. Biz başkalarının hayatına özeniyoruz belki bazen ve başkaları da kendi hayatından çok da memnun değiller aslında! Genel bir tatminsizlik bulutunun altında ıslanan ümitsiz insan kümeleri gibiyiz. 

    Koşuşturma içerisinde oradan oraya savrulurken; günler haftaları, haftalar ayları, aylar mevsimleri ve mevsimler yıllara kovalaya dursun; her geçen gün daha ezbere yaşamaya yoğruluyoruz bu yorucu hayatın içerisinde. H(iç) ses daha bir bağımlı hale getiriyor bizi. Ona bağlanıyoruz git gide ve zaman geçtikçe. Çünkü bizi bizim kadar kimse iyi ve detaylı tanıyamaz aslında. Biraz delilikle kulak vermeliyiz kendimize. Aksine her ne kadar duymazlıktan gelmemiz sıkı sıkı tembihlense de.

    Dünyaya yalnız geldik. Mal, mülk, statü peşinde sürüklenerek geçip giden  ömrümüzü; bir gün uğruna mücadele etmiş olduklarımızı bir bir geride bırakarak yalnız bir şekilde terki diyar edeceğiz. Tatlı güzel günler, acı bazı günler, kahkahalar ve göz yaşı. Olağanca gürültü içerisinde yolumuzu bulmaya çalışırken yaşadığımız iç çatışmaların meyvesi iç ses ve bir noktadan sonra arzulana kavuşmayı sağlayan hiç ses.

Bana mı dedin?

                                                              twitter.com/atakandinc

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Derbi Günü

Resim
       Ülkece sadece futbol ile yatıp futbol ile kalkamıyoruz (bazıları izlediği maçın heyecanına dayanamayıp ölüyor da aynı zamanda!) Futbol genlerimizde, pek tabi biz de doğal bir futbol ülkesiyiz. Diğer toplumlarda olduğu gibi bizim için de dinden sonra bildiğin en etkili afyon bu aslında. Ne zaman ola ki bizi derinden sarsan bir olay gerçekleşse bir iki zaman sonra derbi ya da milli maç varsa anında yaşanan  her şeyi unutup birlik oluruz.       Keşke maç izlemek dışında da arada böyle dirayetli duruşlar gerçekleştirebilsek. Olabilse böyle kimi bazı şeyler. Gözleri kör eden birbirimizi ötekileştiren bir etmende olabiliyor bu spor bazen pek tabi. Bazılarımızsa doğuştan fanatik. Bileğini kesse takımının renkleri akar, göbek kordonu sarı kırmızıdır, ölümüne bir takımı tutar. Gazını alamazsa belki; ben mi yoksa takımın mı diye onu darlayan eşini bile duruma göre boşar.      Yakın bir dönemde oynanacak bir derbi maçı vs. var ise o zaman neredeyse haftalar öncesinden herkes fikstüre ve de
Devamı

Büklüm Büklüm

Resim
Görsel (Zenci Parmağı Tatlısı- İftar tavsiyesi değildir.) Doğruya doğru; ülkemizde siyahi kökenli kişilere gereğinden fazla bir ilgi gösteriyoruz aslında. Toplumca kanımıza işlemiş futbol manyaklığının ve siyahi futbolcuların bunda etkisi nedir bilemiyorum  fakat Umut Sarıkaya'nın da bir karikatüründe konu edindiği üzere zenci övmek gibi bir alışkanlığımız var doğruya doğru. Cem Yılmaz'ın tabiriyle sonuçta  sırıksız sırıkla atlaya(bile)n adamlar bunlar. Atletik, kibirsiz ve kimi zamanda yarım ağız Türkçeleriyle saat satarken konuşma çabaları belki biraz da bize sevimli gelen. Tamam abijim, sorun yok babajım gibi mahçup tepkileri. Son dönem ülke dış politikalarının fazla dışa dönmesi neticesinde dünyanın dört bir yamyamından ay pardon yanından insanlar ülkemize akın ediyor. Adeta akıncılar gibiler gerçekten. Bu akıcı Türkçe konuşamayan akıncılar artık sadece sokakta köşede bekleyen seyyar satıcılılardan ibaret değiller.  Afrikalısı, Pakistanlısı, Suriyelisi ve de niceleri bir fi
Devamı

Kazayla

Resim
( Bir yaş grubu için travmatik trafik canavarı reklamı)   Bir olaya dışarıdan bakması var birde direkt içerisinde bulunup yaşaması. Herkesin her durumla ilgili elbet iyi kötü bir fikri var fakat fikri olduğu konuyu yaşamadan da tam anlamıyla neyin ne olduğunu bilmez insan. Daha çok küçükken televizyonda gördüğüm canavar temalı reklamda tanıdığım o canavarın yıllar sonra bir üniversite sınav arifesinde hızla akan trafikte  aracını önümüze kırmasıyla üç takla atmamıza neden olduğu o ana kadar.   Havalı aksiyon filmlerinde kaza anında karakter araç takla atarken sanki dakikalarca sürüyormuş gibi usul usul ağır çekim ve cam kırıkları içerisinde havalı havalı usulca yuvarlanır ya işte o an hiç de öyle bir an değil tabi. O an adeta x2 hızda video izlemek gibi.  İşler yolunda gitmeseydi şu an bu satırları yazamayacağım gibi nicelerinin yitip gittiği kazalarda  taklalar attığımız o an eğer karşı şeritten başka bir araç geliyor olsaydı bir çekirdek aile olarak belki 30 saniye gibi bir sürede yo
Devamı