Atakan Dinç Tembel Sair

                                                Zaman geldi kötü oldu iki kardeş.   Biri haklıydı diğeri ise kalleş.   İkisi de aynı fakat bulunur  bir nedeni.  İdeolojilerin yarattığı hiçliğin ortasında kaybolur bedeni.  İnsan dediğin hayvandır temelde ama medeni.  İçgüdüsel çıkarlarını düşünmektir iç savaşının ana nedeni. Tasmasını tutana göre havlar elbet her şeyin vardır bir bedeli. Ötekidir diğerine göre ötekileştirir beni.   İnsan insanca yaşamaya çalışır, bunun için diğer insanlarla savaşır. Siyah, beyaz, bazen Türk kimi zaman Kürt; biraz Müslüman çokça Yahudi. Soykırıma uğramamış gibi uğratır bir diğerini. Vurur vurulmamış sanki hiç kendisine; Acır acımaz diğerinin haline.  Savaşır tasmasını tutanlar için yaşasın ideoloji.  Fillere bir şey olmaz çimlerin hali biraz şüpheli. Başkalarının idealleri için bir ömür yitip gitmeli.  Sanki karşısındaki insan değilmiş gibi öldürmeli.  Zaman geldi kötü oldu iki kardeş.  Biri haklıydı diğeri ise kalleş.   İkisi de aynı fakat bulunur bir n

  Yaşamın ideal ve vazgeçilmez sonucudur ölüm. Farklı hayatlar içerisinde sürüklenip gideriz. Bazen çok geç kalırız birisine bazense gereğinden erken tanışmışızdır ömürle. Zengin, yaşlı, fakir, kadın, çocuk ya da erkek. Neticede insanız ve fani. Yaşam çemberinin ucundan tutunan herkes gibi koşuyoruz hızlıca. Fakat aynı yerde dönüp durduğunu fark edemeyen bir hamster gibi yuvarlanıp başa dönüyoruz tekrar. Yoktan var, vardan yokluk. Sağlıklı bir ömür arayışı en önemlisi. Ne gereğinden fazla yaşamalı ne de hadsizce erken gitmeli bu diyardan. Sanki elimizde mi? Düşmüşüz bilinçsizce  bu dünyanın içerisine. Peki ya ideal ölme yaşı?       Karanlık olmasaydı ışık doğmazdı ya. Sonsuza kadar yaşasaydı insanoğlu her şey daha da anlamsız ve olabildiğince sıkıcı olurdu. Kısıtlı zaman tetikleyici unsur.  Bir şeyler yapmalı ve vakit olabildiğince dar. Düşündükçe insan bu konuda sürekli olarak kendisini darlar. İnsanlar her şeyi yapar ve yine de tövbekarlar. Tıpkı çalışan birinin tatil gününü dolu dol

      İnsanların öldüğü hiç bir dava haklı değildir! Bu replik 2003 yılında Tekirdağ Belediye Kültür Merkezinde ağzım açık izlediğim şahane Piyanist filminden ve şu sıralar maalesef ki yeniden instagram, twitter vb. mecralar da  sık sık karşılaşmaya başladığımız bir içeriğe dönüştü çünkü evet yıl olmuş 2022 ve hala savaş çıkıyor! 80'lerin havalı bilimkurgularıyla büyümüş bir nesil olarak 2000'lerden beklentimiz savaş değil uçan arabalardı aslında. Yani en azından benim için! Edwin Starr'ın dediği gibi. 'Savaş ne işe yarar? Kesinlikle hiçbir işe.'     Keşke bildiğimiz tek Putin, genel olarak şarkı biçiminde aşina olduğumuz Grigori Rasputin olarak kalsaydı aklımızda. Rusya Devlet Başkanı Putin ise kitleleri kendi aracı olarak gören ve hedefe giden yolda her şey mubahtır bakış açısında olan geri kafalı diğer  bazı devlet adamları gibi. Maalesef ki şu sıralar da büyük bir yanılgı içerisinde. Sen kitleler için varsın; kitleler senin için değil. Şu kör zihniyet bitsin art