Atakan Dinç Tembel Sair

       Ülkece sadece futbol ile yatıp futbol ile kalkamıyoruz (bazıları izlediği maçın heyecanına dayanamayıp ölüyor da aynı zamanda!) Futbol genlerimizde, pek tabi biz de doğal bir futbol ülkesiyiz. Diğer toplumlarda olduğu gibi bizim için de dinden sonra bildiğin en etkili afyon bu aslında. Ne zaman ola ki bizi derinden sarsan bir olay gerçekleşse bir iki zaman sonra derbi ya da milli maç varsa anında yaşanan  her şeyi unutup birlik oluruz.       Keşke maç izlemek dışında da arada böyle dirayetli duruşlar gerçekleştirebilsek. Olabilse böyle kimi bazı şeyler. Gözleri kör eden birbirimizi ötekileştiren bir etmende olabiliyor bu spor bazen pek tabi. Bazılarımızsa doğuştan fanatik. Bileğini kesse takımının renkleri akar, göbek kordonu sarı kırmızıdır, ölümüne bir takımı tutar. Gazını alamazsa belki; ben mi yoksa takımın mı diye onu darlayan eşini bile duruma göre boşar.      Yakın bir dönemde oynanacak bir derbi maçı vs. var ise o zaman neredeyse haftalar öncesinden herkes fikstüre ve de

      Bir görüş varsa hemen karşısında bir başka görüş, bir hareket varsa hemen karşısında başka bir bereket vardır. Bir tez var ise muhakkak bir antitez olması gibi bir durum bu. Birde genel olarak herkesin üzerinde hemfikir olduğu bazı davranış şekilleri ve inanış biçimleri bulunur. Genel bir düşünce yapısı karşısında kişi acizdir, muhtaçtır, fazla artistlik yapmamalıdır. Toplum dışına itilir, ötekileştirilmesinin yanı sıra huysuz ve kendi haline bırakılması gereken bir deli olarak nitelendirilir.     Özellikle din olgusuna bağlı olarak hayatımızın içerisinde yer bulmuş  çeşitli ritüeller ile ilgili kırımızı çizgi haline getirilip kutsallaştırılan pek çok durum ve buna bağlanan nokta mevcut. Sporda çok geniş kitleleri etkileyip kendi içerisinde çeşitli tabular yarabilen bir örnek. Alex çoğu Fenerbahçe'li için kutsaldır mesela bir şey diyemezsin. Galatasaraylı bir grubun yanında Gheorghe Haci ye bir laf edin hele de bir bakalım!       Hayatta kurallar olmasa belirli bir düzen elbe