Göklerde Kartal Gibiydim
Halk müziği çok dinleyen biri değilim fakat bazı sanatçılar özeldir. Yaptıkları işi öyle iyi yaparlar ki onları kategorize edemezsiniz. Volkan Konak'ta sanatında böyle biriydi. Onunla tanışmam ve müziğiyle kaynaşmam 2009 yılında evdekilerin arabada rock müzik çalmamdan artan yoğun şikayetleri ve özel talepleriyle Mimoza albümünü almamla başladı. Edirne de öğrenci evime gidip dönerken, civar yerlere gezmeye giderken ya da bir bayram ziyareti yolculuğunda arabadaki yoğun metal tadından bizimkiler ne zaman fenalaşsa sakinleşmeleri için dil altı hapı olarak direkt Mimoza albümü cd çalara takılır, arabadaki herkes sakinleşir ve yola devam edilirdi.
Bazı sanatçılar işlerini o kadar severek ve hakkını vererek yaparlar ki o yorum farkı ve kalitesi ayrı bir klasman oluşturur. Volkan Konak'ta bu noktada inanılmaz yeteneğiyle zatan gayet iyi olan şarkılarını çok daha yükseklere taşıyarak dinlemesi insana keyif veren; düşündüren, hüzünlendiren onlarca esere imza atmış bir isim. Müzik hayatı boyunca kendine bir duruş belirlemiş ve esen rüzgara göre o duruşu asla değiştirmemiş omurgalı birisi.
Dünyadayken kıymetini yeterince bilmediğimi anladım Volkan Konak'ın kaybıyla. İnsanoğlu olarak ne yazık ki böyle bir zayıflığımız var. Bu çoğu durumda da geçerli. Kaybetmedikçe değerini tam olarak anlayamıyoruz. Bu yazıyı rahmetli sağken de yazabilirdim. Belki bir yerde, twitterda denk gelir biri ona gönderir o da okurdu. Tekirdağ'da bir fanının yazdıklarını, ona ve sanatına olan sevgisini. Ne yazık ki o gittikten sonra yazabiliyorum ancak.
Sanatını icra ederken aramızdan ayrılması ve son nefesine kadar elinde mikrofonu ait olduğu yegane yerde sahnede olması yıllar önce okulca gittiğimiz Levent Kırca tiyatrosunda oyun sırasında kalp krizi geçirip vefat eden tiyatrocu Tekin Siperi de hatırlattı bana. Çocukluk günlerimde yaşadığım hissiyatla yüreğim daha da fazla buruldu.
Bu dünyadan ne zaman ayrılacağımızın bir garantisi yok. Volkan Konak erken yaşta ait olduğu yerde, bir konser sahnesinde aramızdan ayrıldı. Değerlidir. Her zaman sanatıyla, duruşuyla, bıraktığı eserleri ve yorum yeteniğiyle gönüllerde edindiği yerle iyi bir sanatçı olarak anılacak. Bizse sonsuza kadar yaşayacakmışçasına incir çekirdiğini doldurmayacak meselelerin eşiğinde büyük kavgalarımıza bir süre daha devam edeceğiz.
Rahmetli ben Sabahattin Ali'nin şiirlerinden bir haberken yaptığı şarkılarla beni erkenden onunla da tanıştırdı. Eğitimden iş hayatıma kadar hala zaman zaman dilime pelesenk olan Hapishane Şarkısı 1 isimli şiirini yorumladığı Göklerde Kartal Gibiyim en sevdiğim şarkısı olarak kaldı. Özellikle şu dörtlük;
Ekmeğim bahtımdan katı,Bahtım düşmanımdan kötü;Böyle kepaze hayatıSürüklemekten yoruldum.Huzur içerisinde uyu. Şarkıların bize emanet.
Değerli sanatçımızı ne güzel de yorumlamıssın,Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun. Ailesine sabırlar diliyorum.
YanıtlaSil