İstanbul Sözleşme(me)si Üzerine

      



             Gece yarısı alınan karar ile İstanbul Sözleşmesinin kaldırıldığı haberine uyandık bu sabah. Sevgi, saygı, hoşgörü ve insanca yaşama isteği ve endişesi var ve var olacak hepimizde. Düzgün bir insan olup doğru bir hayat sürmek için bu şekilde olmak zorunda. Sözleşme fesih edildi peki bize ya da yargıya düşen görevler bitti mi?

            Başka bir noktadan gündeme bağlanacağım. Uzun bir süredir  hayvanlara işkence görüntüleriyle sarsılıyor ve üzülüyoruz. Üzerine defalarca konuşulan; yazılıp çizilen fakat 1.000 lira gibi komik bir meblağ ile pay biçilen bir acı bu. Sürekli bir kanun ve düzenleme olduğu söyleniyor sonra yeni bir haber yeni bir haber daha. İşkenceyi yapan bedeli ödeyip hayatına devam ediyor. Bir sonraki durağı bir çocuk, kadın ya da erkek olacak bel(li)ki! Bu konu çözmek istediğimiz kanayan yaralardan birisi. Peki bu konunun önüne geçmek için geçerli bir düzenleme   olsa ve  bir anda kaldırılsa!

            Kadın cinayetleri insan kalmaya çalışan herkesi derinden sarsıp üzüyor. Bu konu ile ilgili hali hazırda yapıcı bir sözleşme devredeyken kaldırılmasına anlam vermek güç. Bu demek değil ki enseyi karartacağız. Biz doğrunun yanında aklımız ve vicdanımızla yer almaya devam edeceğiz. Cana saygısı olanın Canana zararı olmamalı.

         Aklı fikri yerinde; düşünen, okuyan, izleyen, hayvanları  ve doğayı seven bilinçli genç bireyler yaratmakla başlayacak her şey. Tek tip eğitim, tek tip hayat vs. vs. koca bir boşluk ve sıkışmışlık. En önemli nokta ise farkındalık ve farkındalık eğitimle kazanılır.  Her canlıya yaşam hakkı diyorum ve diliyorum; Kadın, erkek, çocuk hayvan, bitki, böcek ya da her ne ise. Canı sevmeliyiz, sahip çıkmalıyız, bir cana karşı ait hissetmeli ve hissettirmeliyiz.

        Kadınlar ölmesin, çocuklar ölmesin şeker de yiyebilsinler, hayvanlar işkence görmesin. Birbirimize sarılalım ve inanalım ki o zaman böylece güçlü bir bütüne ulaşabiliriz ve ceza. Suç ve ceza. Yapılan yapanın yanına kalmamalı. Bir kereden çok şey olur! Toplum vicdanı ölürse hepimiz ölürüz. Vicdanlı kalmak istiyoruz, vicdansızların karşısında ise devletten bu konu ve konular ile ilgili ciddi yaptırımlar bekliyor ve istiyoruz. Umarım çok beklemeyiz!

        İnsan kalmak ve insanca yaşamak. Hedef ve hayalimiz bu. Şimdi görmezden geldiklerimiz bir gün bizim başımıza gelir ise yarın başkalarının görmezden geldiği olur. Görmezden gel(in)meyelim. Haksızlık karşısında susmayalım. Hz. Muhammed'in de  dediği gibi. Haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır.


     

         


             

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Derbi Günü

Resim
       Ülkece sadece futbol ile yatıp futbol ile kalkamıyoruz (bazıları izlediği maçın heyecanına dayanamayıp ölüyor da aynı zamanda!) Futbol genlerimizde, pek tabi biz de doğal bir futbol ülkesiyiz. Diğer toplumlarda olduğu gibi bizim için de dinden sonra bildiğin en etkili afyon bu aslında. Ne zaman ola ki bizi derinden sarsan bir olay gerçekleşse bir iki zaman sonra derbi ya da milli maç varsa anında yaşanan  her şeyi unutup birlik oluruz.       Keşke maç izlemek dışında da arada böyle dirayetli duruşlar gerçekleştirebilsek. Olabilse böyle kimi bazı şeyler. Gözleri kör eden birbirimizi ötekileştiren bir etmende olabiliyor bu spor bazen pek tabi. Bazılarımızsa doğuştan fanatik. Bileğini kesse takımının renkleri akar, göbek kordonu sarı kırmızıdır, ölümüne bir takımı tutar. Gazını alamazsa belki; ben mi yoksa takımın mı diye onu darlayan eşini bile duruma göre boşar.      Yakın bir dönemde oynanacak bir derbi maçı vs. var ise o zaman neredeyse haftalar öncesinden herkes fikstüre ve de
Devamı

Büklüm Büklüm

Resim
Görsel (Zenci Parmağı Tatlısı- İftar tavsiyesi değildir.) Doğruya doğru; ülkemizde siyahi kökenli kişilere gereğinden fazla bir ilgi gösteriyoruz aslında. Toplumca kanımıza işlemiş futbol manyaklığının ve siyahi futbolcuların bunda etkisi nedir bilemiyorum  fakat Umut Sarıkaya'nın da bir karikatüründe konu edindiği üzere zenci övmek gibi bir alışkanlığımız var doğruya doğru. Cem Yılmaz'ın tabiriyle sonuçta  sırıksız sırıkla atlaya(bile)n adamlar bunlar. Atletik, kibirsiz ve kimi zamanda yarım ağız Türkçeleriyle saat satarken konuşma çabaları belki biraz da bize sevimli gelen. Tamam abijim, sorun yok babajım gibi mahçup tepkileri. Son dönem ülke dış politikalarının fazla dışa dönmesi neticesinde dünyanın dört bir yamyamından ay pardon yanından insanlar ülkemize akın ediyor. Adeta akıncılar gibiler gerçekten. Bu akıcı Türkçe konuşamayan akıncılar artık sadece sokakta köşede bekleyen seyyar satıcılılardan ibaret değiller.  Afrikalısı, Pakistanlısı, Suriyelisi ve de niceleri bir fi
Devamı

Kazayla

Resim
( Bir yaş grubu için travmatik trafik canavarı reklamı)   Bir olaya dışarıdan bakması var birde direkt içerisinde bulunup yaşaması. Herkesin her durumla ilgili elbet iyi kötü bir fikri var fakat fikri olduğu konuyu yaşamadan da tam anlamıyla neyin ne olduğunu bilmez insan. Daha çok küçükken televizyonda gördüğüm canavar temalı reklamda tanıdığım o canavarın yıllar sonra bir üniversite sınav arifesinde hızla akan trafikte  aracını önümüze kırmasıyla üç takla atmamıza neden olduğu o ana kadar.   Havalı aksiyon filmlerinde kaza anında karakter araç takla atarken sanki dakikalarca sürüyormuş gibi usul usul ağır çekim ve cam kırıkları içerisinde havalı havalı usulca yuvarlanır ya işte o an hiç de öyle bir an değil tabi. O an adeta x2 hızda video izlemek gibi.  İşler yolunda gitmeseydi şu an bu satırları yazamayacağım gibi nicelerinin yitip gittiği kazalarda  taklalar attığımız o an eğer karşı şeritten başka bir araç geliyor olsaydı bir çekirdek aile olarak belki 30 saniye gibi bir sürede yo
Devamı