Sonsuzluğun Sonu



                                                            SONSUZLUĞUN SONU

       Düşünerek yıkıma giden insanların yıkımı ancak kendi dünyalarının desteksiz temellerinde yankılanır. Bitmeyen gecelerin sonu gibiydi adamın içinde bulunduğu durum. Göz altları morarmış, pek az güler olmuş üstelik bir de utanmadan aşka olan inancını kapital düşüncelerle bağdaştırıp kendi yarattığı aurasının içerisinde mutsuzluğa boğulmanın dayanılmaz kibriyle yüzleşerek bu durumu kabullenebilmiş idi.

      Arkadaşlarının dışarı çıkması, daha çok insan içerisine karışmasıyla ilgili telkinlerini anlamsızca ümitli buluyordu. Kendisi de insandı sonuçta! İnsanın insan içine karışması çok acayip bir şeydir. Yavaştan soyutlanma emareleri başlamıştı içerisinde bulunduğu onu geliştirmiş, bok var gibi bu hale getirmiş topluma karşı. 
   
  Eskiden aşkın ölümsüzlüğüne inanan adam; sonsuzluğun sonunu gördüğünden beri bu düşüncelerinden de kopar olmuştu. Uğruna her şeyini verdiği, rezil olduğu, sokaklara düştüğü, insan içine karışmak zorunda kalacak duruma geldiği o sonsuzluğun sonunu getiren hatun kişi çok çirkin bir adamla çıkmaya başlamıştı. Ne kadar biçimciymiş insanoğlu. Farklı kafaların varlığına sonsuza kadar inanan, şekilciğiliğin bir yalan olduğunu sonsuza kadar savunabilecek biri bile sonsuzluğun sonunu getirebiliyormuş sevdiği kadını çirkin biriyle görünce. 

     Anlatmak istediğim; mükemmel aşk yoktur; mükemmel hayal gücü vardır. Adam kendisinin yanına yakıştırdığı ve başkasıyla düşleyemediği kadını biriyle görünce ve bahanesi de çoktan hazır olunca rahatlamış şekilde uykuya dalıyor. Çirkin o diyor. Çirkin çocuk. Onun hakkı ancak bu kadar işte diyor. Çocuğun mimarlık bölümünde potansiyel vaat eden bir mezun olması; sevdiği kadına sahip olması, arkadaşları tarafından sevilen biri olması; çevresinde takdir gören biri olması anlamsızlaşıyor; çünkü bu çocuk adama göre kendisinden çirkin. Ohh!

    Aşk böyledir işte; inandığın her şey sonsuza kadar değişir; üstelik sonsuza kadar değişmeyeceğine inandığın şeyleri... İnsan ölür, yeni çocuklar doğar, güneş doğsa da bazen günler kararır! Önemli olan insanın içerisinde ki sonsuz ve insafsız karanlıktır. Yeni bir ilişki kuramamaya başlayan; yalnızlaşan sevdiği insan ansızın gelecek olsa ne yapacağını bilemeyecek kadar aciz insanın son çırpınışlarıdır bu. 

      Annesi kapıyı açar; Adam hadi sabah oldu. Ne kadar da boktan bir sabah değil mi adam.!


                                                                                                    ATAKAN DİNÇ
                                                                                    
                                                                                                https://twitter.com/atakandinc 








Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Derbi Günü

Resim
       Ülkece sadece futbol ile yatıp futbol ile kalkamıyoruz (bazıları izlediği maçın heyecanına dayanamayıp ölüyor da aynı zamanda!) Futbol genlerimizde, pek tabi biz de doğal bir futbol ülkesiyiz. Diğer toplumlarda olduğu gibi bizim için de dinden sonra bildiğin en etkili afyon bu aslında. Ne zaman ola ki bizi derinden sarsan bir olay gerçekleşse bir iki zaman sonra derbi ya da milli maç varsa anında yaşanan  her şeyi unutup birlik oluruz.       Keşke maç izlemek dışında da arada böyle dirayetli duruşlar gerçekleştirebilsek. Olabilse böyle kimi bazı şeyler. Gözleri kör eden birbirimizi ötekileştiren bir etmende olabiliyor bu spor bazen pek tabi. Bazılarımızsa doğuştan fanatik. Bileğini kesse takımının renkleri akar, göbek kordonu sarı kırmızıdır, ölümüne bir takımı tutar. Gazını alamazsa belki; ben mi yoksa takımın mı diye onu darlayan eşini bile duruma göre boşar.      Yakın bir dönemde oynanacak bir derbi maçı vs. var ise o zaman neredeyse haftalar öncesinden herkes fikstüre ve de
Devamı

Büklüm Büklüm

Resim
Görsel (Zenci Parmağı Tatlısı- İftar tavsiyesi değildir.) Doğruya doğru; ülkemizde siyahi kökenli kişilere gereğinden fazla bir ilgi gösteriyoruz aslında. Toplumca kanımıza işlemiş futbol manyaklığının ve siyahi futbolcuların bunda etkisi nedir bilemiyorum  fakat Umut Sarıkaya'nın da bir karikatüründe konu edindiği üzere zenci övmek gibi bir alışkanlığımız var doğruya doğru. Cem Yılmaz'ın tabiriyle sonuçta  sırıksız sırıkla atlaya(bile)n adamlar bunlar. Atletik, kibirsiz ve kimi zamanda yarım ağız Türkçeleriyle saat satarken konuşma çabaları belki biraz da bize sevimli gelen. Tamam abijim, sorun yok babajım gibi mahçup tepkileri. Son dönem ülke dış politikalarının fazla dışa dönmesi neticesinde dünyanın dört bir yamyamından ay pardon yanından insanlar ülkemize akın ediyor. Adeta akıncılar gibiler gerçekten. Bu akıcı Türkçe konuşamayan akıncılar artık sadece sokakta köşede bekleyen seyyar satıcılılardan ibaret değiller.  Afrikalısı, Pakistanlısı, Suriyelisi ve de niceleri bir fi
Devamı

Kazayla

Resim
( Bir yaş grubu için travmatik trafik canavarı reklamı)   Bir olaya dışarıdan bakması var birde direkt içerisinde bulunup yaşaması. Herkesin her durumla ilgili elbet iyi kötü bir fikri var fakat fikri olduğu konuyu yaşamadan da tam anlamıyla neyin ne olduğunu bilmez insan. Daha çok küçükken televizyonda gördüğüm canavar temalı reklamda tanıdığım o canavarın yıllar sonra bir üniversite sınav arifesinde hızla akan trafikte  aracını önümüze kırmasıyla üç takla atmamıza neden olduğu o ana kadar.   Havalı aksiyon filmlerinde kaza anında karakter araç takla atarken sanki dakikalarca sürüyormuş gibi usul usul ağır çekim ve cam kırıkları içerisinde havalı havalı usulca yuvarlanır ya işte o an hiç de öyle bir an değil tabi. O an adeta x2 hızda video izlemek gibi.  İşler yolunda gitmeseydi şu an bu satırları yazamayacağım gibi nicelerinin yitip gittiği kazalarda  taklalar attığımız o an eğer karşı şeritten başka bir araç geliyor olsaydı bir çekirdek aile olarak belki 30 saniye gibi bir sürede yo
Devamı